Зошто платата за живеење е клучна за праведна транзиција?

Праведна транзиција не може да се постигне без фундаментално размислување за тоа како богатството се генерира, дистрибуира и искористува, и без да се осигура дека секој работник заработува минимална плата. Овие два елемента се испреплетени, со цел да се создаде економски систем кој не е само еколошки одржлив, туку и општествено правичен и инклузивен, односно без прераспределба на богатството.

Концептот на праведна транзиција нагласува осигурување дека глобалната промена кон одржлива економија ќе се случи на начин кој е фер и инклузивен, не оставајќи никој зад себе. Во оваа рамка, прераспределбата на богатството и гарантирањето на платите за живот се апсолутно клучни, особено кога се земаат во предвид глобалните синџири на набавки и мултинационалните корпорации.

Сегашниот економски систем, кој во голема мера се потпира на фосилни горива и експлоататорски трудови практики во глобалните синџири на снабдување, доведе до значителна концентрација на богатство и влошување на нееднаквостите. Климатските промени несразмерно влијаат врз ранливите заедници и земјите на глобалниот југ кои најмалку придонеле за кризата. Праведната транзиција бара признавање на овие историски неправди и ребалансирање на економската сфера.

Мултинационалните корпорации имаат корист од сиромаштните плати во нивните глобални синџири на набавка. Праведната транзиција бара овие корпорации да преземат одговорност за општествените и еколошките влијанија низ целиот синџир на вредност. Обезбедувањето на плати за живеење е клучен чекор во поправката на минатата експлоатација и воспоставување на повеќе етички и одржливи бизнис практики.